Πέμπτη 24 Μαρτίου 2016

25η Μαρτίου...

...κάποτε στο Αγρίνιο.






















Share
Divider Graphics
~Αγρίνιο...Γλυκές Μνήμες~

25η Μαρτίου 1888



Από δημοσίευμα της εφημερίδας "ΑΧΕΛΩΟΣ", μαθαίνουμε πως γιόρτασαν την 25η Μαρτίου του 1888 οι Αγρινιώτες.

Η εφημερίδα "ΑΧΕΛΩΟΣ" πρωτοεκδόθηκε το 1884 στην Αθήνα με θέματα και ειδήσεις του Αγρινίου. Συντάκτης και διευθυντής ήταν ο Φώτης Μαυρογόνατος ή Παπαδημητρίου.  Το 1885  αποπειράθηκαν να τον δολοφονήσουν επειδή μέσω της εφημερίδας "χτυπούσε" τους ισχυρούς της εποχής. Έτσι  ο Μαυρογόνατος ήρθε στο Αγρίνιο και συνέχισε να εκδίδει την εφημερίδα του με διαφορετικό όμως όνομα : "ΤΡΙΧΩΝΙΑ". Διέκοψε την έκδοσή της το 1886. Το 1887 όμως ο "ΑΧΕΛΩΟΣ" επανεκδόθηκε ξανά από την Αθήνα.
 Στην βιβλιοθήκη της Βουλής και στην Εθνική Βιβλιοθήκη σώζεται σχεδόν πλήρης η σειρά της εφημερίδας.

 Γράφει λοιπόν η εφημερίδα:

Η 25 Μαρτίου.-Το καφφενείον Κωνστ. Στεροδήμα.-Η τελετή.-Το θέατρόν μας.

Υπέρ ποτέ η 25 Μαρτίου, η Εθνική ημών αύτη παλιγγενεσία, εορτάσθη τόσον εν τη πόλει Α γ ρ ι ν ί ο υ όσον εφέτος. Από πρωίας το εωθινόν σάλπισμα εξύπνησεν άπαντας. Η πόλις, ο κόσμος εσκέφθη ότι κατά την ημέραν ταύτην οφείλει ενθουσιωδώς, απορρίπτων την περιβάλλουσαν αυτόν κατήφειαν, να πανηγυρίση την λαμπροτέραν των ημερών ταύτην.
Ζωηράν κίνησιν έβλεπέ τις από νυκτός, αι πλατείαι ήσαν κατάμεστοι κόσμου, ενώ οι ιχθυοπώλαι δια των βροντωδών των φωνών προσεκάλουν το πλήθος προς αγοράν ιχθύων, οίτινες δυστυχώς εφέτος και ολίγιστοι ήσαν και αι τιμαί πάμφθυνοι. Εκείνο δε όπερ προσήλκε την προσοχήν του κοινού ήτο το καφφενείον του αγαπητού και φιλομούσου Στεροδήμου. 
Το καφενείο "Στεροδήμα"

Είχε μετά πολλής φιλοκαλίας μυρτοστολίση και αναρτήση τας εικόνας των τουρκοφάγων εκείνων αγίων πατέρων μας, ενώπιον των οποίων το πλήθος εναόν και μετά σεβασμού παρετήρει. –Ω, οποίοι ρεμβασμοί ενώπιον των σεπτών εκείνων εικόνων! Ω, πόσον κανείς ενώπιον εκείνων δεν ερυθρυά, σκεπτόμενος την αθλίαν σημερινήν μας κατάστασιν. Ω, εάν ήθελε τις εξ εκείνων των σκιών αφυπνισθή και ατενήση την αθλιότητά μας, τον φραγκισμόν μας! Ω, ας μη το είπω! Εάν εμάνθανε το τελευταίον μας τραύμα, τον εξευτελισμόν μας εις την Κούτραν! εσμέν βέβαιοι ότι ήθελε προτιμήση να μας καταρασθή την φρικωδεστέραν των αρών και να επιστρέψη πάλιν βαρυθυμούσα εις την αιωνίαν της κατοικίαν.
Οι κώδωνες περί την 9 εσήμανον και ο ολίγος μας στρατός αριθμών πλειοτέρους αξιωματικούς ή στρατιώτας, αι αρχαί, ο Δήμαρχος, το Δημοτικόν Συμβούλιον, εκτός του εκπεπτωκότος Σ α ν δ ή  Κ α ρ ν ώ,  κ. Γ ο υ ν α ρ ά  και λοιποί υπάλληλοι παρευρέθησαν εις την μητρόπολιν, ένθα μετά την θείαν λειτουργείαν διά γλυκυτάτων φθόγγων ο προσφιλής ημίν κ. Θ. Χαβέλλας απήγγειλε καταλληλότατον ποιημάτιον αποσπάσαν τα δάκρυα πολλών επιζόντων αγωνιστών γερόντων και τα εγκάρδια συγχαρητήρια όλων.
Μετά ταύτα πάσαι αι αρχαί και πλήθος άπειρον πρώτην ήδη φοράν παρατηρηθέν ένεκα της ευγενούς συμπεριφοράς του δημοφιλούς και πολυαγαπητού μας Δημάρχου κ. Σπυροπούλου, επεσκέψαντο το Δημαρχείον, όπερ ήτο διακεκοσμημένον διά μύρτων και ανθέων.
Περί το εσπέρας η κίνησις ήτο κάτι τι έκτακτον, αι οδοί ήσαν κατάμεστοι εξ αμφοτέρων των φύλων και αίτινες εκτός της στιλβούσης καθαριότητος, ελαμποκόπουν και εκ της εκτάκτου φωτοχυσίας. Το δε πλήθος ολοέν εσυσωρεύετο περί το καφφενείον Στεροδήμου, όστις απεριγράπτως είχε φωταγωγήση τούτο και εν μέσω των βεγγαλικών φώτων και διαφόρων πυροτεχνημάτων, αναβάς εξεφώνησε προς το πλήθος ωραιότατον λογίδριον, συνωδά τη λαμπρά ταύτη ημέρα, μεθ’ ο το πλήθος διά ζωηροτάτων ζητοκραυγών διελύθη ησύχως.
Άπειρος τη αληθεία ευγνωμοσύνη οφείλεται και εις τους φιλομούσους διδασκάλους του προτύπου σχολείου και λοιπούς αξιολόγους νέους της πόλεως Αγρινίου, δι’ ους κόπους κατέβαλον, όπως κατά την λαμπράν ταύτην ημέραν δώσωσιν από σκηνής δραμάτιον εκ των του Βαλαωρίτου την «Κ υ ρ ά  Φ ρ ο σ ύ ν η ν»  και ούτινος σκοπός εκ του εισπραχθησομένου ποσού ήτο η περίθαλψις απόρων οικογενειών. Προς τούτο διενεμήθησαν 410 εισιτήρια άτινα και εκαλύφθησαν αμέσως.
Η επιτυχία ήτο λαμπρά και πέραν της προσδοκίας του κοινού, όπερ παταγωδώς εχειροκρότει τα υποκρινόμενα πρόσωπα. Δεν πρέπει όμως να παραλείψωμεν, ότι και παρατράγωδα συνέβησαν ως προς την κακήν διευθέτησιν των καθισμάτων εκ μέρους της επιτροπής, ήτις ώφειλε προς παντός άλλου ναα μη εισάγη και άλλους κυρίους, έστω και διά πληρωμής, αφού ούτε χώρος υπήρξεν, ούτε κάθισμα και ως εκ της επισωρεύσεως τόσων άλλων, επήλθε φυσικώ τω λόγω σύγχυσις και ούτε τάξις ηδύνατο να τηρηθή επί πλέον, αφού οι άνθρωποι εκινδύνευον να πάθωσιν εξ ασφυξίας.
Η σκηνή ήτο ωραία διακεκοσμημένη, ενώ αφ’ ετέρου το άπλετον φως διεκόσμει τας καλλιπαρείους δεσποινίδας μας, ων διεκρίνοντο πολλαί επί εξόχω ωραιότητι.
Μετά το πέρας του δραματίου επαίχθη αστειοτάτη κωμωδία εκ μέρους του Ιταλικού θιάσου, όστις από ημερών διασκεδάζει το κοινόν της πόλεώς μας εκ των παντομίμων, κωμωδιών και ωραίων άλλων πράξεών του.
ΟΡΕΣΙΒΙΟΣ   




Τρίτη 22 Μαρτίου 2016

Οδός Ηρώων Πολυτεχνείου

Δεκαετία του 1950




Περίπτερο Ειρήνης χήρας Δημ. Κομηλάγιου, επί της οδού Αγίου Κωνσταντίνου 27 (σημερινή Ηρώων Πολυτεχνείου) στη διασταύρωση με την οδό Ζωοδόχου Πηγής.

Το κτήριο με το νούμερο 27 πίσω από το περίπτερο υπάρχει ακόμα και έχει αναπαλαιωθεί, λειτουργεί το ισόγειο ως κατάστημα κατεψυγμένων προϊόντων. Ήταν δε ιδιοκτησίας της Νίνας Μηλιώνη αδερφής του Βασιλείου και Τάσου Μηλιώνη από τις παλιότερες οικογένειες του Αγρινίου.






Την φωτογραφία την έστειλε στην σελίδα μας στο facebook
ο Κώστας Τσαμίχας. Τις πληροφορίες για το κτήριο 
μας τις έδωσε ο Αλέξης Κατεφίδης.
Πηγή φωτογραφίας: ΓΑΚ

Σάββατο 19 Μαρτίου 2016

Προπολεμικό Αγρίνιο




Το παρακάτω βίντεο είναι απόσπασμα από μία συνέντευξη του αείμνηστου Στέλιου Τσιτσιμελή στον επίσης αείμνηστο Τάκη Τσεκούρα και αφορά το προπολεμικό Αγρίνιο.
Η συνέντευξη αυτή δόθηκε το 1995 περίπου και ήταν εφ' όλης της ύλης σχετικά με τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και την κατοχή στο Αγρίνιο.

Το ανήρτησε στο κανάλι του στο youtube ο Γιάννης Γιαννακόπουλος.



Share


Divider Graphics
~Αγρίνιο...Γλυκές Μνήμες~

Σάββατο 12 Μαρτίου 2016

Σεμινάριο Δημοσιογραφίας...

....κάποτε στο Αγρίνιο


Το έτος 1992 ο Δήμος Αγρινίου διοργάνωσε ένα σεμινάριο δημοσιογραφίας που βασικά απευθύνθηκε στους δημοσιογράφους της πόλης. Την όλη οργάνωση ανέλαβε ο συμπατριώτης μας Γιάννης Τριάντης. Κάθε Σαββατοκύριακο έφθανε στο Αγρίνιο ένας δημοσιογράφος και ανέλυε ένα θέμα. Εάν αναχθούμε στην περίοδο εκείνη πού έκανε και τα πρώτα της βήματα η ιδιωτική τηλεόραση το όλο θέμα παρουσίαζε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. 

Οι φωτογραφίες που παραθέτω είναι από το σεμινάριο αυτό.

Στην πρώτη φωτογραφία μεταξύ των άλλων διακρίνονται στη πρώτη σειρά ο αείμνηστος Στέλιος Τσιτσιμελής και ο παρουσιαστής της τότε μεσημεριανής εκπομπής της ΕΡΤ, Βαγγέλης Παπαδόπουλος, ο οποίος στην εκπομπή του το διάστημα εκείνο παρουσίασε δεκάδες θέματα από την περιοχή.


Στη δεύτερη και τρίτη φωτογραφία είναι δύο εκλιπόντες δημοσιογράφοι ο Λυκούργος Κομήνης και ο Νίκος Χρυσαφόπουλος.


 

Στην τέταρτη φωτογραφία, ο Σταύρος Λυγερός με την σπουδαία του ανάλυση τότε για το Μακεδονικό θέμα. 




Στη πέμπτη φωτογραφία, η Άννα Παναγιωταρέα, που περιηγήθηκε την πόλη και φωτογράφισε όλα τα παλαιά σπίτια. Έκανε παρέμβαση μάλιστα στον τότε διοικητή της ΔΕΗ, Ξανθόπουλο και βοήθησε τα μέγιστα για την διάσωση και αναπαλαίωση του αρχοντικού του Ξυνού που ήταν στο συντριβάνι.




Στην έκτη φωτογραφία, ο Γιάννης Τριάντης (σε μεταγενέστερη φωτογραφία).





Στην έβδομη φωτογραφία, ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος με την "ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ". Να σημειώσω ότι εκείνη την εποχή το Μουσικό Σύνολο "ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ" μεσουρανούσε και στη ταβέρνα ¨Τα Άγρια Πουλιά" που έκανε εμφανίσεις και υπήρχε το αδιαχώρητο.
Η φήμη της "ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ" πήρε πανελλήνιες διαστάσεις μετά από δύο παρουσίες της στην πρωϊνή εκπομπή της ΕΡΤ με παρουσιαστή τον Γιάννη Κατράνη.



Οι παρουσίες αυτές έγιναν με την πρωτοβουλία του συμπατριώτη μας δημοσιογράφου Βασίλη Ταλαμάγκα.

Στις δύο επόμενες φωτογραφίες, η "ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ" με τον Βαγγέλη Παπαδόπουλο και τον Γιάννη Κατράνη και Βασίλη Ταλαμάγκα αντίστοιχα.




Οι φωτογραφίες και το κείμενο είναι του Γιάννη Γιαννακόπουλου.

Πέμπτη 10 Μαρτίου 2016

Παναιτωλικός...90 χρόνια μαζί.




Μια μικρή αναδρομή στην ιστορία της ομάδας μας με την ευκαιρία συμπλήρωσης των 90 χρόνων από την ίδρυσή της. Βίντεο που προβλήθηκε στην εκδήλωση της ΕΠΣ Ν. Αιτωλοακαρνανίας για τη βράβευση των πρωταγωνιστών της προηγούμενης σεζόν στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο του νομού.

90 χρόνια Παναιτωλικός



Αναδημοσίευση από το gazzetta.gr




Στην λίστα με τις 10 πιο όμορφες πόλεις της Ελλάδας σίγουρα δεν πρόκειται να βρεις το Αγρίνιο. Αν αυτή η λίστα... διευρυνθεί και μετρήσεις ως το 20, πάλι η μεγαλύτερη πόλη της Αιτωλοακαρνανίας θα είναι απούσα. «Κρυμμένο» εκεί στα Δυτικά, με ένα απαρχαιωμένο κι άκρως επικίνδυνο οδικό δίκτυο (περιμένοντας την... Ανάσταση της Ιονίας οδού), μακριά από λιμάνια κι αεροδρόμιο, με το «τρένο» να παραμένει απλά μια γλυκιά ανάμνηση του παρελθόντος, το Αγρίνιο έχει μάθει να ζει μόνο του.


Ή για την ακρίβεια στο πέρασμα του χρόνου έχοντας για συντροφιά την ελιά, τον καπνό και τον Παναιτωλικό! Τρία στοιχεία που παραδοσιακά χαρακτήριζαν την πόλη. Τα δύο πρώτα χάρισαν στους Αγρινιώτες το «ζην» (σ.σ ο καπνός την τελευταία 15 ετία όχι πια) και το τρίτο στοιχείο το «ευ ζην».


Άλλωστε ακόμη και εν έτει 2016, η ομάδα παραμένει αυτή που δίνει ζωή στα... μεσημέρια, τα απογέυματα και τα βράδια της Κυριακής (και του Σαββάτου).


Αυτό συμβαίνει όχι μόνο τώρα... Ολόκληρες δεκαετίες. Για την ακρίβεια εννιά. 90 χρόνια συμπληρώνει σήμερα από την ίδρυσή του ο ιστορικός σύλλογος.


Το κιτρινισμένο ημερολόγιο έγραφε 9 Μαρτίου 1926. Τότε ήταν που μια παρέα επιφανών Αγρινιωτών, με τα κοστούμια τους, τις γραβάτες τους και τα «καβουράκια» τους, αποφάσισαν να ιδρύσουν κάτι που έμεινε ζωντανό στο χρόνο κι έδωσε ζωή όχι μόνο στο Αγρίνιο, αλλά σε έναν ολόκληρο νομό. Που έκανε χιλιάδες ανθρώπους όλες αυτές τις δεκαετίες να βιώσουν έντονα συναισθήματα. Χαρά, λύπη, πόνο, προδοσία, λύτρωση, πίκρα, ενθουσιασμό.


Μέσα σε αυτά τα 90 χρόνια ο Παναιτωλικός, ως οργανισμός βίωσε πολλά. Τόσο την καταξίωση, όσο και την απαξίωση. Άλλωστε όπως η ζωή κάνει κύκλους, έτσι συμβαίνει και στο ποδόσφαιρο.


Αφού βίωσε τα πέτρινα του χρόνια σε μικρές κατηγορίες και ξερά γήπεδα, αφού βρέθηκε ένα βήμα από την διάλυση (σ.σ με περηφάνια μια... χούφτα πιστών φίλων του μπορεί να περηφανεύεται ότι τον «κράτησε στη ζωή»), αφού είδε το «σάπιο Ελληνικό ποδόσφαιρο» να του στερεί για αρκετές σεζόν αυτό που άξιζε, ο Τίτορμος πλέον είναι στο... καλό του φεγγάρι.


Με παρουσία στην Σούπερ Λίγκα, με καλή «έξωθεν μαρτυρία», μακριά από... άρματα και «εγκληματικές οργανώσεις». Ένας σύλλογος παράδειγμα προς μίμηση, μια ομάδα που κάνει... τους τρίτους να εκφράζονται γι' αυτή με κολακευτικά λόγια.


Το gazzetta.gr... συμμετέχει στα γενέθλια του Παναιτωλικού και παρουσιάζει οπτικοποιημένα γεγονότα (είτε θετικά, είτε αρνητικά) που με το πέρασμα του χρόνου έχουν μείνει έντονα χαραγμένα στις μνήμες των Αγρινιωτών φιλάθλων κάθε ηλικίας!


Άνοδος, παραμονή... από σπόντα και Ράμμος!


Η πρώτη παρουσία του Παναιτωλικού στα... σαλόνια της (τότε) Α΄εθνικής «χάνεται» στο μακρινό 1975. Τότε ήταν που στο Αγρίνιο πανηγύρισαν για πρώτη φορά μια... γλυκιά άνοδο. Με παίκτες όπως ο Εφραίμοφ, ο Μίχος, ο Γιακουμής, ο Οικονόμου, ο Χιλ, ο Σιακούφης, ο Τάκος, ο Γαβαλάς, ο Παππάς τα «καναρίνια» έκαναν την... γύρα τους στην Ελλάδα, χωρίς όμως ιδιαίτερη επιτυχία. Η λήξη της πρώτης τους σεζόν στην μεγάλη κατηγορία τους βρήκε στις τελευταίες θέσεις.


Τελικά μια αναδιάρθωση-βάλσαμο κράτησε τους Αγρινιώτες και για 2η σεζόν στην Α΄εθνική, όμως και πάλι δεν πέτυχε τον στόχο της παραμονής. Έτσι το «κυανοκίτρινο άστρο» έσβησε το καλοκαίρι του 1977 και για πολλά-πολλά χρόνια, ο σύλλογος βολόδερνε στις μικρές κατηγορίες, περιμένοντας να περάσουν κάτι παραπάνω από 3 δεκαετίες έτσι ώστε να βρεθεί και πάλι στο... πάνω ράφι!



Από εκείνο το πρώτο ανεπιτυχές πέρασμα του Παναιτωλικού, αυτό που έμεινε περισσότερο στις μνήμες όλων (και των μη Αγρινιωτών) ήταν το... κομμένο αυτί του διαιτητή Ράμμου! Ένα περιστατικό που όσο περνούσαν τα χρόνια έφτασε στα όρια του μύθου. Αλήθειες και ψέμματα. Γεγονότα και φαντασία. Όλα μαζί στο... μίξερ για μια πρωτοφανή ιστορία. Σε ένα ματς με τον ΠΑΟΚ στο Αγρίνιο, ο διαιτητής Ράμμος είναι... κόκκινο πανί.


Όχι τόσο για την διαιτησία του σε εκείνη την αναμέτρηση, όσο για τα σφυρίγματα του σε προηγούμενο εντός έδρας ματς των «κυανοκίτρινων» με τον Παναθηναϊκό! Με την λήξη του αγώνα με τον «Δικέφαλο» οργισμένοι οπαδοί κάνουν... ντου στο γήπεδο, οι πάντες την... πέφτουν στον διαιτητή που λίγη ώρα μετά κάνει την εκπληκτική δήλωση «κάποιος με δάγκωσε και μου έκοψε το αυτί». Τα όσα έγιναν τις επόμενες εβδομάδες έμειναν στην ιστορία!


10.000 κόσμος σε Δ΄Εθνική!


Χωρίς δεύτερη κουβέντα πρόκειται για ρεκόρ σε επίπεδο ερασιτεχνικού πρωταθλήματος. Στο... μακρινό 1988 ο Παναιτωλικός βρίσκεται (για μια σεζόν) στο πρωτάθλημα της τότε Δ' εθνικής. Αντίπαλος η... γειτόνισσα ΑΕ Μεσολογγίου. «Κόντρα» που... εκείνη την εποχή συνοδεύονταν κι από εκτενή επεισόδια, είτε τα παιχνίδια διεξάγονταν στο Αγρίνιο, είτε στην πρωτεύουσα της Αιτωλοακαρνανίας (σ.σ Σήμερα με την διαφορά χαώδη ανάμεσα στους 2 συλλόγους, το καλοκαίρι παίζουν φιλικά προετοιμασίας).


Για τους νέους σε ηλικία, αλλά και για τους... μη Παναιτωλικούς αυτό το συγκεκριμένο ματς δεν λέει και πολλά ή δεν λέει απολύτως τίποτα. Για τους «παλιούς» Παναιτωλικούς όμως παραμένει ακόμη σημείο αναφοράς στις νοσταλγικές συζητήσεις τους. Ρίχτε μια ματιά στο video και θα καταλάβετε το γιατί! Για την ιστορία τα καναρίνια» ήταν οι θριαμβευτές της αναμέτρησης με 2-0!







Πέναλτι... επιβίωσης και καλοκαίρι Ανάστασης!


Αν ρωτήσεις στο Αγρίνιο ποια είναι τα 2-3 πιο σημαντικά ματς στην ιστορία του συλλόγου, μάλλον ελάχιστοι θα σου απαντήσουν «αυτό με την Πτολεμαϊδα». Άλλωστε λίγοι είναι αυτοί που το είδαν... live, ακόμη λιγότεροι το θυμούνται. Τότε ο Παναιτωλικός δεν είχε την σημερινή... λάμψη, βολόδερνε σε μικρές κατηγορίες, με προβληματικές διοικήσεις, γήπεδο-ερείπιο και λίγους «πιστούς» που ακολουθούσαν με... χιόνια, βροχές και κρύα.


Το ημερολόγιο γράφει 29/5. Έτος 2005. Τελευταία αγωνιστική στον Βόρειο Όμιλο της Γ΄εθνικής και ο Παναιτωλικός... παίζει σε 90' την κατηγορία. Για την ακρίβεια την επιβίωση του. Αντίπαλος η Πτολεμαϊδα που έχει τον ίδιο στόχο, αλλά της κάνει και το Χ. Ένα πέναλτι του Πέτρου Ζουρούδη δίνει στους Αγρινιώτες το προβάδισμα το οποίο με... νύχια και με δόντια κρατούν ως το φινάλε.


Ένα φάουλ-μαχαιριά στην τελευταία φάση του αγώνα, λίγο έξω από την μεγάλη περιοχή δεν βρίσκει στόχο για τους Μακεδόνες και το σφύριγμα της λήξης βρίσκει τους γηπεδούχους να πανηγυρίζουν την παραμονή, αλλά και την... ζωή του Παναιτωλικού.


Αν η ομάδα υποβιβάζονταν, μάλλον η επόμενη μέρα θα ήταν... ανύπαρκτη. Τελικά λίγες εβδομάδες μετά, το καλοκαίρι, με... κουμπάρο τον Σωκράτη Τσιάρα γίνεται ο «γάμος» Κωστούλα-Παναιτωλικού! Ο νυν πρόεδρος ανέλαβε τις τύχες της ομάδας (μια... πλαστική σακούλα από σούπερ μάρκετ κληρονόμησε) και η συνέχεια είναι γνωστή... Ο Τίτορμος όχι μόνο έμεινε στην ζωή, αλλά άλλαξε επίπεδο και οι φίλοι του απέκτησαν δικαίωμα στο όνειρο!







Το όνειρο κατέληξε σε εφιάλτη


25/5/1997... Όλο το Αγρίνιο έχει «μετακομίσει» στο Άργος. Προτελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος, κόντρα στον αδιάφορο (;) Παναργειακό ο Παναιτωλικός παίζει τα... ρέστα του για την άνοδο στην (τότε) Α΄εθνική! Με νίκη κάνει το όνειρο χιλιάδων φίλων της ομάδας πραγματικότητα. Τρεις οι ομάδες που έπαιρναν το εισιτήριο. Ο Πανιώνιος το είχε... κλειδώσει.


Οι Αγρινιώτες μαζί με Εθνικό και Προοδευτική (που εδώ και χρόνια βολοδέρνουν σε Γ΄εθνική και τοπικά) διεκδικούσαν τα άλλα δύο. Με εμφάνιση που δεν... άρμοζε στις περιστάσεις του αγώνα, ο Παναιτωλικός χάνει με 2-0 από τον Παναργειακό, που το πάθος των παικτών... ξεχείλιζε για άγνωστο λόγο!


Αν και οι «κυανοκίτρινοι» στην διάρκεια της σεζόν έπαιξαν κατά γενική ομολογία το καλύτερο ποδόσφαιρο, αρχικά με προπονητή τον Πέτρο Μίχο και στην συνέχεια με τον Νίκο Αναστόπουλο, αλλά και με παίκτες όπως ο Αντεμάρ, ο Γιοβάνοβιτς, ο Δελακάς, ο Μπελεβώνης, ο Ανδριόπουλος, ο Καρυπίδης, ο Παπαχρήστος, ο Τσιφούτης, ο Τζούμπα, δεν τα κατάφεραν. Η επιστροφή στο Αγρίνιο δεν ήταν... εύκολη ούτε για τον κόσμο ούτε για την αποστολή της ομάδας, ούτε για τον τότε πρόεδρο Γιάννη Χαρδαλιά.


Πολλά επεισόδια, πολλές αποδοκιμασίες, πολλές... φήμες. Ακόμη και σήμερα 19 χρόνια μετά μια μεγάλη μερίδα φίλων του Παναιτωλικού κάνει λόγο για μια «μεγάλη προδοσία».







Δακρυγόνα και διακοπή...


Είναι η επόμενη αγωνιστική από το... δράμα του Άργους. Ματς αδιάφορο. Ο Παναιτωλικός κερδίζει εύκολα με 3-0 τον Πανελευσινιακό αλλά το ματς δεν τελειώνει ποτέ! Τα γκολ δεν πανηγυρίζονται. Αντίθετα κάθε ένα από αυτά γίνονται δεκτά με αποδοκιμασίες από τον κόσμο, που είναι οργισμένος από τον απώλεια της ανόδου. Η εξέδρα των οργανωμένων... βράζει, τα κιγκλιδώματα σπάνε και αρχίζει ο «πόλεμος» με την αστυνομία. Τα δακρυγόνα... πέφτουν βροχή, ο διαιτητής Παναγιώτης Βαρούχας (ναι ο γνωστός... ) διακόπτει τον αγώνα μιας και στο γήπεδο επικρατεί σκηνικό χάους.







Λύτρωση ετών στα... χασομέρια


Αν υπάρχει ένας αγώνας από τον οποίο όλη η Ελλάδα έμαθε τον Παναιτωλικό, είναι αυτός. Γήπεδο Νέας Σμύρνης. 23/5/2009. Μπαράζ ανάμεσα στον δευτεραθλητή του Βορείου Ομίλου της Γ΄εθνικής Παναιτωλικού και την δευτεραθλήτρια του Νοτίου Ομίλου, Ρόδο. Περίπου 10.000 οπαδοί του Αγρινιώτικου συλλόγου κάνουν... κατάληψη στο γήπεδο του Πανιωνίου κερδίζοντας τον θαυμασμό όλων. Παγώνουν όταν η Ρόδος με πέναλτι ανοίγει το σκορ. Ακόμη μια χρονιά πάει να χαθεί.


Στην επανάληψη ο Καραμαλίκης ισοφαρίζει στο 83' κι ενώ όλα δείχνουν παράταση, στις καθυστερήσεις των καθυστερήσεων το κεφάλι του Παλαιολόγου στέλνει... όλο το Αγρίνιο στον 7ο ουρανό. 2-1, σφύριγμα λήξης από τον Κουκουλάκη και... τέτοιο πάρτι δεν ξανάγινε. Ο Παναιτωλικός παίρνει... σπαθένια αυτό που με διάφορους τρόπους του στερούσαν άνθρωποι που τα επόμενα χρόνια βρέθηκαν στην φυλακή. Από εκείνο το παιχνίδι στο internet κυκλοφόρησαν δεκάδες video. Αυτό με την περιγραφή του «γκολ η ρουφιάνα» έχει περάσει στα όρια του μύθου! Λογικό... Απολαύστε το ξανά!


(Σ.Σ: Ο υπογράφων αν κι είχε προμηθευτεί εισιτήριο για εκείνο το ματς, τελικά την ημέρα του αγώνα βρίσκοταν στην Νέα Υόρκη! Έτσι μαζί με το «άθικτο» εισιτήριο, έχει φυλαγμένη και την απόδειξη από εταιρία κινητής τηλεφωνίας με ένα μυθικό ποσό που πληρώθηκε για να ακούσει live την περιγραφή του αγώνα. Ευτυχώς ο Παλαιολόγος το... κόλλησε στο φινάλε της κανονικής διάρκειας. Με παράταση μάλλον θα χρειάζονταν δάνειο για την εξόφληση).







Η... καρδιά του χτυπάει και στην Αθήνα


Το Παναιτωλικό στοιχείο είναι κάτι παραπάνω από έντονο και στην Αθήνα! Όλες αυτές τις δεκαετίες στα ματς του Παναιτωλικού στο Λεκανοπέδιο εκατοντάδες φίλοι της ομάδας, είτε αυτοί που μένουν κι εργάζονται στην Αθήνα, είτε εκδρομείς έδιναν το παρών στην εξέδρα. Από Ριζούπολη, Καλλιθέα και Καισαριανή που... βάφονταν «κυανοκίτρινες» μέχρι Κορωπί, Μαρκόπουλο, Σαλαμίνα, Λιόσια, Φυλή, Μέγαρα, Ελευσίνα, Ελληνικό, Ηλιούπολη, Κερατσίνι, Ταύρο, Νίκαια.


Οι πίκρες πολλές σε ματς που θεωρητικά ο αντίπαλος ήταν υποδεέστερος. Αλλά και η χαρά μεγάλη όταν έρχοταν η σημαντική νίκη. Ειδικά όταν το γκολ έμπαινε με... αίμα στο φινάλε. Τα παραδείγματα των Μπουμάλ στην Καλλιθέα και Εντζεγκέλε στην Καισαριανή με Εθνικό Αστέρα είναι χαρακτηριστικά! 












Είναι όλα όμορφα πια...


Το τεραστίων διαστάσεων πανό που έγραφε «ΕΙΝ' ΟΛΑ ΟΜΟΡΦΑ ΠΙΑ. ΕΦΤΑΣΕ Η ΜΕΡΑ. ΘΥΡΑ 6» έδινε και το στίγμα! Ο Παναιτωλικός με ένα γκολ του Καραμαλίκη από... ατόφιο χρυσάφι είχε κερδίσει την περασμένη αγωνιστική τον Εθνικό στο Ελληνικό και πλέον μια απλή νίκη του αρκούσε να πανηγυρίσει και μαθηματικά την άνοδο στα... μεγάλα σαλόνια μετά από 34 χρόνια.


Οι παίκτες του αντιπάλου, Διαγόρα, από την στιγμή που πάτησαν το πόδι τους στο φλεγόμενο «κλουβί» είχαν καταλάβει ότι δεν είχαν τύχη. Γιορτή πριν την σέντρα, γιορτή κατά την διάρκεια του ματς με το εύκολο 3-0 και... πάρτι με την λήξη του αγώνα. Στιγμές που θεωρούνται από τις πιο δυνατές στην 90χρονη ιστορία του συλλόγου!











Όταν έγινε η... νύχτα-μέρα


Δεν υπάρχει πιο ωραίο συναίσθημα για έναν οπαδό να πανηγυρίζει μια επιτυχία της ομάδας του. Το συναίσθημα γίνεται ακόμη πιο έντονο όταν σε αυτό το... πανηγύρι συμμετέχει μια ολόκληρη πόλη. Αυτό συνέβη και στο Αγρίνιο με την περίπτωση του Παναιτωλικού! Υπήρξαν βράδια που η πόλη... δεν κοιμήθηκε. Η νύχτα έγινε μέρα από τα βεγγαλικά. Οι φωνές έκλεισαν από τα τραγούδια και τα συνθήματα.


Οι παίκτες ένιωσαν ήρωες. Άκουσαν το όνομα τους ρυθμικά, σηκώθηκαν στις πλάτες και... πήραν την ντουντούκα για να φωνάξουν συνθήματα. Η υποδοχή τον Μάιο του 2011 μετά το διπλό στο Ελληνικό με τον Εθνικό και τον Ιούνιο του 2013 μετά την νίκη στον «τελικό» του Πανθεσσαλικού έχουν μείνει στις μνήμες όλων στο Αγρίνιο. Περιμένοντας την επόμενη μεγάλη υποδοχή. Ποιος ξέρει... Ίσως για μια επιτυχία που θα σφραγίσει ένα Ευρωπαϊκό εισιτήριο!













Αντρίκεια άνοδος, κόντρα σε όλα!


Η σεζόν 2012-2013 ξεκινά άσχημα για τον Παναιτωλικό. Χάνει βαθμούς εντός κι εκτός έδρας και το όνειρο της άμεσης επανόδου στην Σούπερ Λίγκα μοιάζει μακρινό... Ο Νίκος Καραγεωργίου απομακρύνεται, ο Μάκης Χάβος αναλαμβάνει τα ηνία και το «τρένο μπαίνει στις ράγες». Με μια εκπληκτική πορεία τα «καναρίνια» διεκδικούν έως και την τελευταία αγωνιστική την απευθείας άνοδο, αλλά δεν την ευνοούν τα άλλα αποτελέσματα.


Μπαίνει στα μπαράζ, χάνει την ευκαιρία να σφραγίσει το... εισιτήριο στο Καυτανζόγλειο και πάει στον «τελικό» του Βόλου για 2 αποτελέσματα. Στο κατάμεστο κι εχθρικό Πανθεσσαλικό αντιμετωπίζει τον Ολυμπιακό Βόλου με... ό,τι αυτό σημαίνει. Με τα γκολ του Καμαρά και του Κουτσοσπύρου, οι Αγρινιώτες κερδίζουν με 2-1 και γυρίζουν εκεί που ανήκουν. Όχι τυχαία, παίκτες και φίλοι της ομάδας κάνουν λόγο για την πιο αντρίκεια άνοδο!








Οι «ηχηρές» νίκες!


Σε επίπεδο Σούπερ Λίγκας ο Παναιτωλικός δεν μπορεί να καμαρώνει ούτε για τίτλους, ούτε για συμμετοχές σε πλέι οφ, ούτε για Ευρωπαϊκή παρουσία. Άλλωστε απήχε πολλές δεκαετίες και μόλις τα τελευταία χρόνια βρήκε τα... πατηματά του και νιώθει σιγουριά στην κατηγορία των «μεγάλων». Οπότε γι' αυτό που έχουν να καμαρώνουν στο Αγρίνιο, είναι για μερικές «ηχηρές» νίκες που έχουν πετύχει κόντρα στους θεωρητικά μεγάλους του Ελληνικού ποδοσφαίρου.


Το... διπλό στην Τούμπα, οι νίκες στο Αγρίνιο επί του Παναθηναϊκού και του ΠΑΟΚ, αλλά και το 5-1 επί του Άρη (μεγαλύτερη νίκη των «καναρινιών» στην Α΄εθνική) έχουν ξεχωριστή θέση στις καρδιές όλων των φίλων της ομάδας.

















Τετάρτη 9 Μαρτίου 2016

Κυριακή 6 Μαρτίου 2016

Η Πλατεία Στράτου....

....και τα μαγαζιά της κατά την περίοδο 1960-1965


Η Maria Rixinger, Αγρινιώτισσα που ζει εκτός Ελλάδος, μας έστειλε το παρακάτω κείμενο με τους επαγγελματίες της πλατείας Στράτου (νυν πλατεία Ειρήνης). Την ευχαριστούμε θερμά.

«Προσπάθησα να θυμηθώ τα μαγαζιά της πλατείας Στράτου την περίοδο 1960-1965,  αρχίζοντας από τη γωνία Κύπρου κάνοντας τον κύκλο μέχρι το ταχυδρομείο και την πλευρά απέναντι. Ζήτησα την βοήθεια του αξιότιμου κ. Γιώργου Στρατούλη με την θαυμάσια μνήμη (να τονίσω, ότι ο κ. Στρατούλης έκανε την περισσότερη δουλειά!) και έγραψε – γράψαμε τα παρακάτω:

Αρχίζοντας από την γωνία της οδού Κύπρου όπου εκεί στεγαζόταν ένα πολύ μικρό μαγαζάκι με ιδιοκτήτες ένα ζευγάρι ηλικιωμένων. Πουλούσαν, επί το πλείστον, κάλτσες. Είχαν και στρατιωτικές κάλτσες, και τα φανταράκια εφοδιάζονταν από εκεί όταν έρχονταν με άδεια, για να έχουν ρεζέρβα. Αυτό το μαγαζί το ξεκίνησε και το διατήρησε για πολλά χρόνια ο Κώστας Ευστρατίου. Όταν o Ευστρατίου πήγε στο καινούριο του κατάστημα, το πήρε το ζεύγος των ηλικιωμένων. Η επιγραφή του έγραφε "ΤΟ ΜΙΚΡΑΚΙ". (φωτ.1)

φωτ.1

Δίπλα ήταν το κατάστημα των αδελφών Κρέτση, το οποίο άρχισε σαν κηροπλαστείο και στη συνέχεια πρόσθεσε και βαπτιστικά καθώς και είδη γάμου.
Μετά τον Κρέτση ήταν το καινούριο κατάστημα του Ευστρατίου με είδη νεωτερισμού. Σε μία άκρη αυτού του καταστήματος εγκατεστάθη και ο μπατζανάκης του Ευστρατίου που ήταν χρυσοχόος και επισκευαστής ρολογιών. Το όνομά του ήταν Γιάννης Σιρσίρης και σήμερα ζεί στο Βανκούβερ του Καναδά.(φωτ.2)

φωτ.2

Αμέσως μετά ήταν το φανοποιείο του Κανδύλη (φωτ.3) και ακολουθούσε το κατάστημα των αδελφών Tζωρτζόπουλου και το βιβλιοπωλείο-τυπογραφείο του Mπλίκα.

(φωτ.3) Αρχείο Γιώργου Πανταζόπουλου

Αμέσως μετά μεσολαβούσε η στοά Παπαγιάννη και σε μια εσοχή της ήταν το κατάστημα Μπλίκα και δίπλα προς το μέρος της στοάς το οπωροπωλείο του Κραβαρίτη.
Στο άλλο μέρος της στοάς στεγαζόταν το κρεοπωλείο του Κοτρότσου (φωτ.4), το κατάστημα νεωτερισμών  Κανατσούλη και το εφαπλωματοποιείον του Ρηγογιάννη.

φωτ.4

Το διπλανό κατάστημα ήταν του Θανάση Ασημακόπουλου με είδη ρουχισμού και ακριβώς δίπλα του το παντοπωλείο Χριστοδούλου που είχε και είδη κυνηγίου. Από το παντοπωλείο του Χριστοδούλου μπορούσε κανείς να προμηθευτεί μπαρούτη και μίγμα για τρίγωνα.
Ακολουθούσε το κατάστημα των αδελφών Χατζή, η "ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΑΓΟΡΑ", με έτοιμα ενδύματα και υποδήματα και τέλος στην γωνία με την οδό Παπαστράτου ήταν το καφεκοπτείο του Αγγελόπουλου. Κάποιο από τα μπαλκόνια πάνω από αυτά τα οικήματα το χρησιμοποιούσαν οι πολιτικοί για τους προεκλογικούς τους λόγους.


 Απέναντι στην άλλη πλευρά της Παπαστράτου, γωνία με την οδό Τσαλδάρη, στεγαζόταν το κατάστημα νεωτερισμών των αδελφών Καρέλλου, όπου στα πρώτα χρόνια είχαν και στιλβωτήριο υποδημάτων.
Διασχίζοντας την Τσαλδάρη και επί της Παπαστράτου βρισκόταν το περίπτερο  των αδελφών Ράπτη. Δίπλα ακριβώς ήταν το παντοπωλείο Λέκας - Γεωργούλας,το χρυσοχοείο του Γιαννόπουλου (φωτ.5 ),το παντοπωλείο του Γαλανόπουλου και το παντοπωλείο του Κονδύλη.

φωτ.5

Στην απέναντι μεριά της Παπαστράτου, στεγαζόταν το SUPER MARKET του Σκορδόπουλου (πριν από το Σκορδόπουλο εκεί ήταν ένα από τα καλύτερα χρυσοχοεία του Αγρινίου,των αδελφών Βέλλιου).
Ακολουθούσε το κουρείο του Καρώτου και μετά το καφενείο του Κουζέλη, με την επιγραφή "ΣΤΕΡΟΔΗΜΑΣ". Αυτό ήταν το καφενείο των οικοδόμων κατά κύριο λόγο.
Πιο δίπλα ήταν το καφεκοπτείο του Παρθένη,το καφενείο του Αρκουμάνη και το ταχυδρομείο.(Στο κτίριο αυτό πριν στεγαστεί το ταχυδρομείο στεγαζόταν η τράπεζα Αθηνών,την οποία απερρόφισε η Εθνική).(φωτ.6)

(φωτ.6) Από το βιβλίο του Αρ. Μπαρχαμπά "Το Αγρίνιο...κάποτε"

Ακολουθεί η οδός Λουριώτου, το στενό που οδηγεί στα γραφεία του ΙΚΑ, και ακριβώς στη γωνία ήταν το κατάστημα του Αντωνίου με έτοιμα ενδύματα πιο δίπλα το καφενείο του Γρηγορόπουλου και ο φούρνος του Βακαλόπουλου.(φωτ.7)

(φωτ.7) Αρχείο Ντίνου Τσιρογιάννη

Αμέσως μετά βρισκόταν το μαγαζάκι της Κυρίας Ελένης, για το οποίο γράψαμε πολλοί και πολλά προ καιρού.
Στην γωνία της οδού Σκαλτσοδήμου στεγαζόταν η ποτοποιΐα Αντωνόπουλου (φωτ.8) και ακολουθούσε ο Ζησιμόπουλος με τα στρώματα. Στο υπόγειο του Ζησιμόπουλου ήταν το οπωροπωλείο του Πλιακού. Ο Πλιακός τα είδη που εμπορευόταν τα εξέθετε στο πεζοδρόμιο και στη σκάλα του υπογείου, οπότε ο πελάτης δεν κατέβαινε στο υπόγειο προκειμένου να ψωνίσει.

φωτ.8

Μετά ήταν το υαλοπωλείο του Ανδρεόπουλου. Στον επάνω όροφο είχε το ιατρείο του ο μικροβιολόγος γιατρός Παπαχρήστος, μετά στεγάστηκε ο ΟΡΦΕΑΣ και για κάποιο διάστημα και ο ραδιοφωνικός σταθμός Αγρινίου.(φωτ.10-11)

(φωτ.10) Αρχείο Maria Rixinger

(φωτ.11) Αρχείο Nicolas Peppas

Μετά το υαλοπωλείο του Ανδρεόπουλου βρισκόταν το κουρείο του Παπασάικα και δίπλα ακριβώς το χρυσοχοείο και εργαστήριο επισκευής ρολογιών του Τάκη Γεωργίου.
Υπήρχαν τέσσερα περίπτερα περιμετρικά της πλατείας. Ένα στη γωνία του Αγγελόπουλου, ένα κάπου κοντά στον Παρθένη, ένα μπροστά στην ποτοποιΐα του Αντωνόπουλου,του Χρήστου Βέλλιου (φωτ.12)  και ένα μπροστά στο μαγαζί  του Τζωρτζόπουλου».

φωτ.12


M.R

Share
Divider Graphics
~Αγρίνιο...Γλυκές Μνήμες~

Τετάρτη 2 Μαρτίου 2016

Προσφυγική Καθαροδευτέρα...

...στην Αγία Παρασκευή


Δεκαετία του '30



1943


 1947


 1948


 1949


 1952


 1952


Ευχαριστώ θερμά τον κ. Αντρέα Ψωμιάδη
για την παραχώρηση των φωτογραφιών.


Share
Divider Graphics
~Αγρίνιο...Γλυκές Μνήμες~